“Wat is hij dan in vredesnaam aan het doen? We hebben al twee dagen niets van hem gehoord!” zei de planner tegen me.
Een van onze nieuwe collega’s was van de radar verdwenen. Hij reageerde nergens op.
Toen we hem uiteindelijk vonden, bleek hij bij een klant te zitten om een probleem op te lossen. Hij zat zo in nerd-mode dat hij niemand belde en maar door bleef gaan. De klant wist ook niet goed wat ze met hem aan moesten en dus lieten ze hem maar.
Een IT’er die niet communiceert en veel te lang blijft doorprutsen. Dat is een valkuil van veel goede techneuten.
Maar waarom doen ze dat dan?
Het zit ‘m meestal in twee dingen.
Eergevoel. Niet kunnen accepteren dat je er zelf niet uitkomt.
En reputatie. Als ik hier niet uit kom, wat denken mijn collega’s dan van me?
Hoe zorg je dan dat ze toch op tijd om hulp vragen?
Ook weer twee dingen.
Vertrouwen. Zorg dat ze weten dat het oké om niet alles te weten.
En inzicht. Zorg dat ze snappen dat het niet om dat technische probleem gaat, maar om het zo goed mogelijk helpen van je klant.
Nou en? Kwestie van regelmatig controleren wat ze doen.
Ja, dat kan. En hoe mooi zou het zijn als je dat niet hoeft te doen?
Jamaar, zo zijn techneuten nou eenmaal. Daar verander je niets aan!
Hoe dan? Dat verhaal van een vis die je niet kan leren boomklimmen is echt allang achterhaald hoor.
Weet je, het idee dat alle techneuten autistische nerds zijn is zo 2019. Nok daar nou eens mee. De technische medemensch is dus ook gewoon een mens, net als jij. En net zoals er begrip door jouw dikke schedel is gedrongen, kan dat ook bij een techneut. Als je maar snapt hoe je dingen moet uitleggen.
