“Welnee, die gordijnen zijn blauw”, zeg ik.

Mijn vrouw zucht.

Onze oudste dochter schiet haar te hulp. “Pap, dat gordijn is echt gewoon groen hoor.”

“Groener wordt het niet”, zegt de jongste.”

Ze kijken me verwijtend aan. Ik zwicht. “Vooruit, dan nemen we deze”.

En toch zijn ze blauw.

Met onze filters werkt het net zo.

Wat voor filters bedoel je?

Je zintuigelijke filters. Kijk, als jij in de lente langs een weitje fietst, dan zie je roze pinksterbloemen. Je ruikt vers gemaaid gras. Of paardenpoep. En je voelt een lentebriesje. Je begint heel vals te zingen.

Die rokende schoorsteen in de verte valt je niet op. Daar let je niet op, omdat je zo van de lente houdt. Je filtert hem uit.

Je filters zijn uniek voor jou.

Maar wat hebben filters te maken met gedrag?

Een kennis van mij is fanatiek eco-gekkie. Ik weet zeker dat hij die rokende schoorsteen wél zou zien. Hij zou namelijk het liefste morgen nog alle industrie van de aardkloot verbannen. Hij zou waarschijnlijk ook pischagrijnig worden van die schoorsteen en hij gaat er zeker niet van zingen.

Hij heeft andere filters.

Jij gaat nu natuurlijk zeggen dat je met die filters ook gedrag kunt veranderen?

Tuurlijk. Als jij morgen besluit om eco-gekkie te worden, dan ben jij óók pischagrijnig in dat weitje.

Een filter is een keuze. Je hebt een mensenbrein, dus jij bepaalt zelf wat je belangrijk vindt. Kies maar wat je wilt: lente in je hoofd of chagrijn.

Zo simpel kan het toch niet zijn?

Nope. Simpel is het niet. Ik heb lange discussies gehad met mijn kennis. Dat fanatisme zit diep, hoor. Een beetje nuance is ver te zoeken. Ik krijg hem net zo min zo ver om die rokende schoorsteen oké te vinden als ik jou zo ver krijg dat je een hekel hebt aan weitjes in de lente.

Dus ja, je filters veranderen, da’s andere koek. Daar moet je een verduveld goede reden voor hebben, anders begin je er niet aan.

Waarom zou je je in vredesnaam focussen op iets waar je chagrijnig van wordt?

Toevallig ken ik de ouders van mijn kennis. Dat zijn ook eco-gekkies. Daarom heeft hij zijn leven lang niets anders gehoord dan milieu-kritiek. Het zou heel bijzonder zijn als hij daar niks van meenam in zijn eigen leven.

Mijn vader bijvoorbeeld

Mijn vader was een prima chauffeur. En een rustig mens. Behalve dan in zijn auto. Wat heet: hij dacht dat iedereen hem expres sneed en aan de kant drukte. Het resultaat was dat hij een rooie kop kreeg, tierde en schold en zijn middelvinger opstak.

Ik heb dat gedrag in de auto van hem geërfd. Minder heftig, maar toch een beetje. Maar vorige week reed ik mee met een collega mee wiens vader duidelijk een andere rijstijl had. Hij reed niet harder dan 100. Dat doe ik alleen achter vrachtwagens.

Hij had geen rooie kop. En hij stak ook geen middelvingers op. Wat een verademing. Ik heb nooit geweten dat een autorit zo ontspannen kan zijn.

Aanpassen die filters. Dat wil ik ook!

Filters dus

Die dingen zijn belangrijk:

• Ze bepalen wat je wel en niet ziet, ruikt en voelt.
• En hoe je reageert.
• Dus: hoe je bent.
• Je kunt er misverstanden mee veroorzaken of voorkomen.

Het is best handig om je daar bewust van te zijn.

En wat kan je daar dan mee doen?

Als je geen problemen hebt, doe dan niets. If it ain’t broke, don’t fix it.

Soms word je kwaad of chagrijnig en wil je het wel fiksen. Ik zeg autorijden en schoorsteen.

Zoek dan iemand die echt anders op dezelfde situatie reageert dan jij. Vraag hoe die persoon naar de situatie kijkt. Neem dat over en ga oefenen.

Live and learn.

Vind je dit blog waardevol om misverstanden te voorkomen?

Ik schrijf iedere twee weken artikelen met ervaringen en tips uit de praktijk. Als je wilt krijg je die artikelen kosteloos en automatisch in je e-mailbox. Je hoeft alleen maar je naam en e-mailadres achter te laten op de volgende pagina: https://groeit.eu/tips/

Ik verstuur geen commerciële spam.

Wil je verder praten over dit onderwerp? Leuk! Neem contact met me op via e-mail of telefoon. Dan maken we een afspraak.