Feedback voor IT -ers

Je bent al dagen aan het zweten op dat stuk code. Je bent er bijna. Nog een kleine aanpassing en dan klopt het.

Je scrum master komt bij je bureau staan. Je denkt: “Nee, niet nu.”

Ze zegt: “Nog even over die retrospective van gisteren.”. Je denkt: “Nee, niet nu.”

Ze zegt: “Wat ik vond dat je goed deed..”. Je denkt: “Oh hemel nee, ze heeft een feedback cursus gevolgd”

Je klapt dicht. Wat ze verder vertelt hoor je niet meer.

Waarom willen we elkaar feedback geven?
Je hebt ooit leren lopen. En fietsen. Dat lukte doordat je ouders, je opa en oma en je broers en zussen je hebben aangemoedigd.

Als je zoontje zijn eerste stapjes zet, loop je juichend met ‘m mee. Hij waggelt, hij struikelt bijna over zijn eigen voeten, maar dat maakt niet uit. Jij bent z’n grootste fan. Je geeft hem complimenten, je moedigt hem aan, en je stuurt opa en oma een foto. Dat helpt hem om die moeilijke nieuwe vaardigheid te leren.

Je hebt al je vaardigheden geleerd doordat een ander je de goede kant uit stuurde. Je kunt niet leren zonder feedback.

Waarom is feedback dan zo irritant?
Het is normaal om kleine kinderen aan te moedigen. Als je voor het eerst, schots en scheef, ‘mama’ schrijft, dan reageren je ouders alsof je een internationale bestseller hebt geproduceerd.

Dat verandert als je opgroeit. Op de middelbare school is het al gebruikelijk om je bij je enkels af te zagen als je een vergissing maakt.

Daar heb je moeite mee. Bij gevaar of bedreiging maak je stresshormonen aan. Dat gebeurt ook als je negatieve kritiek krijgt. Van stresshormonen leert niemand iets.

Daarom leren scrum masters om kritiek te verpakken in een sandwich methode of in een vier staps feedback loop.

En dan wordt het irritant.

Wat is er zo erg aan sandwich feedback?
Op zich niets. Maar het is een maniertje. Het is niet echt. Het is stap 1, stap 2 en stap 3. Altijd in dezelfde volgorde.

Je voelt het feilloos aan als andere mensen niet echt zijn. Daar haak je op af. Je vertrouwt het niet. Je luistert niet meer. Je raakt geïrriteerd.

Wanneer werkt feedback voor IT -ers dan wel?
Feedback werkt in het grensgebied tussen afzagen bij de enkels en een maniertje.

Vergeet het stappenplan. Geef feedback niet met je hoofd, maar met je hart. Het volgende kan helpen, maar is niet verplicht:

• Wees voorzichtig met iets slecht of verkeerd noemen. Dat jaagt mensen in de verdediging.
• Moedig de ander aan. Net zoals je ouders bij jou deden.
• Maak het specifiek. Met “dat moet je anders doen” kan niemand iets. Vertel wat precies en hoe precies.
• Kies het goede moment. Als je collega een kloppende ader op zijn voorhoofd heeft, kan je beter even wachten.

Maak je niet druk over de volgorde of dat je iets vergeet.

Waar moet je dan beginnen bij feedback voor IT -ers?
Het belangrijkste is dat je meent wat je zegt en dat je intentie is om de ander te laten groeien.

Als je dat in je achterhoofd houdt, dan komt het goed.