Misschien volg je, net als ik, discussies over klimaatverandering in de media en op internet? Is het je ook opgevallen dat die discussies vaak zinloos zijn? Meestal gaat het om twee of meer mensen die in een discussie om beurten argumenten voor hun mening geven. En die vooral niet naar een ander luisteren. Met een beetje mazzel schieten ze ook nog in een emotie. Het is lollig om naar te kijken en luisteren. Het levert niets op.

Ik dacht dat ik dat beter deed. Ik had toch in allerlei communicatietrainingen geleerd om open en zonder oordeel te luisteren? Tot ze me in nog zo’n training vroegen om in een discussie, voordat ik zelf mijn verhaal deed, eerst het verhaal van de ander te herhalen. In bijna alle gevallen kon ik dat maar half of helemaal niet. Naar een ander luisteren deed ik toch niet zo goed als ik wel dacht. Auw!

Ik vermoed dat dat ook voor jou opgaat. En je bent in goed gezelschap want dat geldt voor 99 van de 100 mensen.

Het zijn je zintuigelijke filters die je dwars zitten. Die zijn heel nuttig want ze voorkomen dat je overprikkelt raakt als je teveel informatie uit je omgeving tegelijk probeert te verwerken. Het is je eigen zintuigelijke firewall.

Het venijnige is dat ze werken op basis van je overtuigingen. Je laat alleen door wat je belangrijk vindt (overtuiging) en wat je gelooft (overtuiging). Stel nou dat iemand in een discussie iets vertelt waar je het niet mee eens bent (overtuiging). Iets dat je dus niet gelooft (overtuiging). En iets dat daarom niet belangrijk voor je is (overtuiging). Dan hoor je de woorden van die persoon niet echt meer. Je filtert het weg.

Het lullige is dat je dat niet in de gaten hebt. Iets dat je niet hoort is er niet. Je bent je er niet bewust van dat je het weg filtert. Je hebt daardoor ook geen reden om iets te veranderen. Je denkt dat je echt naar een ander aan het luisteren bent.

Wil je dit eens voor jezelf testen? Doe dan het volgende experiment:

1. Zoek iemand die een discussie met je wil aangaan.
2. Kies een onderwerp waar je het samen echt niet over eens bent én dat er écht toe doet.
   Tip: de vluchtelingenproblematiek, dubbele paspoorten bij allochtonen, het klimaatvraagstuk, homoseksualiteit. Zoiets…
3. Ga eerst een minuut of tien gewoon de discussie aan. Even opwarmen.
4. Introduceer de volgende regels:
   1. Elkaar onderbreken is verboden.
   2. Voordat je spreekt herhaal je eerst zo volledig mogelijk wat de ander heeft gezegd.
   3. Voordat je mag spreken moet de ander bevestigen dat wat je hebt herhaald klopt.
5. Discussieer nu nog eens een minuut of tien.
6. Verbaas je over wat er gebeurt.

Ik daag je uit om dit experiment ook eens te doen tijdens een afdelingsoverleg, een daily stand-up, een retrospective, een review of gewoon thuis aan de eettafel. Ik voorspel je dat de gesprekken onherkenbaar veranderen. Het nadeel is dat het allemaal wat saaier wordt. Het voordeel is dat het allemaal een stuk constructiever wordt. Je moet echt naar een ander luisteren.

Goh, hoe zou het zijn als de politiek deze gespreksregels zou hanteren? Nah, ik droom nog wel even verder….

Vind je dit blog waardevol? Ik schrijf iedere twee weken artikelen met ervaringen en tips uit de praktijk. Als je wilt krijg je die artikelen kosteloos en automatisch in je e-mailbox. Je hoeft alleen maar je naam en e-mailadres achter te laten op de volgende pagina: https://groeit.eu/tips/

Ik verstuur geen commerciële spam.

Wil je verder praten over dit onderwerp? Leuk! Neem contact met me op via e-mail of telefoon. Dan maken we een afspraak.