Ik had een tijd terug een aantal medewerkers van de Jellinek kliniek in Amsterdam in een training. Ze legden me uit dat ze je in een week of drie van iedere lichamelijke verslaving af kunnen helpen. Alcohol, Cocaïne, Heroïne, maakt niet uit. Het is even doorbijten, maar dan is het ook over.
Wat zorgt dat je toch weer in de fout gaat is de mentale verslaving. Dezelfde mentale verslaving die zorgt dat je, ondanks alle goede bedoelingen, weer een peuk opsteekt.
Wat dat is?
Alles op onze aardkloot volgt een soort universele wet: zoveel mogelijk rendement halen bij zo min mogelijk inspanning. Gewoon een kwestie van je energie zo goed mogelijk besteden.
Het is daarom logisch dat alles wat je doet een reden heeft. Iets zonder reden doen is verspilling van energie. Dat doe je niet.
Om succesvol te stoppen met een slechte gewoonte moet dat meer opleveren dan de slechte gewoonte zelf. Zo simpel is.
Het net zo’n ouderwetse weegschaal. In ieder schaaltje ligt gedrag. Het gedrag dat je het meeste oplevert weegt het zwaarst. En dus doet de weegschaal ‘klonk’ die kant uit.
Daarom stranden je goede voornemens meestal na een tijdje. Je reden om te stoppen is stomweg niet goed genoeg. Of het gedrag dat je kwijt wilt doet (nog) niet voldoende pijn.
Dit is ook de reden dat foto’s met afgrijselijke ziektes op een pakje sigaretten weinig effect hebben. Net als de meeste postbus 51 of Sire spotjes.
Dus waarom je niet stopt met roken, met drinken of met te veel eten? Ga eerst eens na wat het precies voor je oplevert. En bedenk dan of je dat eigenlijk wel echt kwijt wilt.
Heb jij hier ervaring mee? Ik ben benieuwd!
